FLOR NOVÈLA

à J. CASTELA e V. ANDRIUZZI


Mentir
Es totjorn bastir sus la sabla :
Un jorn ò l’autre,
La maion si prefonda.

Dei roïnas
Naisse una flor
Qu’asperava,
Pacienta,
Sota lu barris espés
Dont èra amagada.

Es la flor novèla
De la veritat
Qu’espelisse
E manda au monde
Lo sieu doç perfum
De libertat.

Aqueu qu’avíon caucat
Si torna quilhar
Coma la flor :
En tenent aut lo front,
S’en torna entre lu sieus.


Reinat TOSCANO, lo 24 de febrier dau 2006


PER LEGIR ACUÈLH