Lo tèxto es fach à partir dau tèxto francés de Eugène POTTIER.
Ai fach lo possible per restar pròche dau tèxto d'origina,
en mi reservant la possibilitat de modificar per de rasons de rima ò de metrica.
Mi siéu finda permés de rendre la metrica mai reguliera,
cen qu'a poscut provocar, de còups que li a,
un adobament leugier au niveu de la melodia de Pierre DEGEYTER.
Ma ren que tradisse la creacion de l'autor ni aquela dau compositor.
Auçatz-vos, damnats de la Tèrra,
Auçatz-vos, forçats de la fam!
La rason tròna e s’encolèra,
Vendrà la fin per lu rufians.
Faguèm dau passat taula rasa,
Anèms, esclaus, anèm, anèm!
Lo monde va cambiar de basa
Encuèi siam ren, ma ganharèm!
Es la lucha finala,
Gropèm-nos e deman
L’Internacionala
Serà lo genre uman.
Cresèm plus ges ai grands sauvaires,
Ni Dieu, ni Cesar, ni Tribun,
Ensèms, sauvèm-nos, travalhaires,
Lo sauvament serà comun.
Farèm pagar lu caps que ràubon
La noastra pena e la sudor.
Lu cans si calmeran que bàubon,
La foarça vèn dins la dolor.
L’Estat esquiça e nos engana,
L’impòst nen carga dau sieu fais.
Lo ric fa ren, pilha la grana,
Lo drech dau paure es un pantais.
N’i a pron de sofrir per lu autres,
L’Egalitat vòu d’autres biais,
Lu drechs son finda fachs per nautres,
Siam toi pariers, e pi pas mai!
Ni nuèch ni jorn, jamai si paua
La fam dei rics ni son gavai.
Ben plena es totjorn la sieu taula,
Mànjon lo fruch dau tieu travalh!
Cen qu’a sudat lo travalhaire,
À pena fach l’an ja fondut.
Nosautres d’aur n’avèm pas gaire,
Ma nos revèn, l’avèm produch!
De fum lu rèis n’embriagàvon,
Volèm la patz, guèrra ai tirans!
De mòts gloriós nos sadolàvon,
Donerèm plus lo noastre sang!
Se vòu encara un canibale
Nos fa morir, nos far de mau,
Sauprà leu que li noastri balas
Li reservam ai generaus.
Obriers, gents de la campanha,
Sabèm lu plors dau quotidian!
Serèm lo partit de cu ganha,
Auran plus ren lu maufatans!
Ben tròup dei noastri carns si pàisson,
Ma lu corbàs e lu vautors
Se siam units leu disparéisson
E vèn lo temps d’un noveu jorn.
