VENDRÀ LA MOART E AURÀ LU TIEUS UÈLHS
 

Vendrà la moart e aurà lu tieus uèlhs –
Aquela moart que t’acompanha
Dau matin fins au sera e velha,
Sorda, coma un vièlh pentiment
Ò un vici nèsci.E lu tieus uèlhs
Seràn una vana paraula,
Un crit taisut, coma un silenci.
Cada matin ensin lu vees
Que sus tu soleta ti plegues
Dins lo mirau. Cara esperança,
Sauprèm alora nautres finda
Que siés la vida e lo non-ren.
Per toi la moart a un regard.
Vendrà la moart e aurà lu tieus uèlhs.
Serà coma arrestar un vici,
Coma vèire dins lo mirau
Tornar sortir ’na cara moarta,
Escotar ’na labra barrada.
Davalerèm dins lo gorg muts.

(Version originala: Cesare PAVESE)